Lejąca się od trzech poranków krew z nosa, zeźlone samopoczucie, chęć na słodycze i niechęć ogromna do nich po spożyciu, zmęczenie po nawet krótkim spacerze, bezsenność. Zawsze mi się wydawało, że energii z każdym dniem jest więcej i więcej, a okazuje się, że przybywa tylko centymetrów.
Dziwny to stan, zdecydowanie. Zaczynam robić obiad i po 5 minutach odkładam garnki, bo muszę posiedzieć. Nawet chęć na jedzenie przechodzi. Tylko pragnienie się nie wyłącza. Woda, soki, jogurty, płatki, pomidory (żeby było, że zdrowo), tacham ze sklepu i z komputerem sobie zajadam. To prawieczłowiek przecież już.

dzień wolny

nos na raka

wystarczy 

kilkadziesiąt godzin

pracy jakby nie było

wychodne

- zaraz u Ciebie będę
- za ile?
- 7 minut

O ta krótką rozmową zapewnić sobie miły wieczór- bezcenne. Wpaść do kogoś na pogaduchy, ugotować budyń, wypić herbatę i gadać, słuchać, gadać, słuchać, zrzucić problemy z serca i wziąć na siebie kawałek czyiś. Jak to dobrze, że jeszcze czasem zdarzają mi się takie spontaniczne wyjścia z domu i wieczorne spacery powrotne.