Lejąca się od trzech poranków krew z nosa, zeźlone samopoczucie, chęć na słodycze i niechęć ogromna do nich po spożyciu, zmęczenie po nawet krótkim spacerze, bezsenność. Zawsze mi się wydawało, że energii z każdym dniem jest więcej i więcej, a okazuje się, że przybywa tylko centymetrów.
Dziwny to stan, zdecydowanie. Zaczynam robić obiad i po 5 minutach odkładam garnki, bo muszę posiedzieć. Nawet chęć na jedzenie przechodzi. Tylko pragnienie się nie wyłącza. Woda, soki, jogurty, płatki, pomidory (żeby było, że zdrowo), tacham ze sklepu i z komputerem sobie zajadam. To prawieczłowiek przecież już.