Piąta doba w szpitalu. Ani przyczyna nie znaleziona, ani skutek nie wyleczony.
Jak było, tak jest. Podobno to normalne, mam wątpliwości, bo normalnie z bólu się człowiek nie skręca przecież. A nauczyć się funkcjonować z bólem w tym stanie to brak wyobraźni.
Z braku laku, zajęć i nadmiaru czasu na rozmyślanie, wymyśliłam, ze najbliższy rok mogę sobie coś zmienić. I nie tylko w swoim życiu jako matki opiekując się dzieckiem, ale i coś więcej.
Może to jedyna i niepowtarzalna szansa, by na parę miesięcy wyprowadzić się na przykład w góry. Lato inne niż zwykle, w innym miejscu, otoczeniu. A może morze? A może coś?
Jak było, tak jest. Podobno to normalne, mam wątpliwości, bo normalnie z bólu się człowiek nie skręca przecież. A nauczyć się funkcjonować z bólem w tym stanie to brak wyobraźni.
Z braku laku, zajęć i nadmiaru czasu na rozmyślanie, wymyśliłam, ze najbliższy rok mogę sobie coś zmienić. I nie tylko w swoim życiu jako matki opiekując się dzieckiem, ale i coś więcej.
Może to jedyna i niepowtarzalna szansa, by na parę miesięcy wyprowadzić się na przykład w góry. Lato inne niż zwykle, w innym miejscu, otoczeniu. A może morze? A może coś?
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz