Tak, zdecydowanie. I zdecydowanie jest tu słowem kluczowym. Dawno nie miałam w sobie tyle odwagi. Zamknąć książkę, odstawić na półkę i więcej po nią nie sięgać. Czasem, by sprowadzić rzeczywistość na prosty tor trzeba być zdecydowanym. Konkretna decyzja, jedno cięcia. Bez myślenia, że są jeszcze jakieś wspólne sprawy, nie dokończone tematy, cokolwiek. Nawet jeśli są, to trzeba obok nich przejść obok.

Plątanie się, błąkanie, czekanie, brak stanowczości, przypuszczanie, same może i gdyby. To już było przez całą ostatnią dekadę. Teraz czas włożyć buty i wędrować w świat. Idę. Z podniesioną głową. Mimo wszystko. W stronę normalności, przecież wystarczy ją sobie samemu stworzyć. Wystarczy rozłożyć żagle i wypłynąć w rejs. Jak gdyby nigdy nic nie bylo.

Tak to bywało