Masz, żeby żyć, czy żyjesz żeby mieć? To pierwsze? Czyżby?


***

Święta poza domem. Dlaczego nie? Taka moda się zrobiła na świąteczne wyjazdy. Z dala od porządków, zmywania naczyń i obowiązków związanych ze świętowaniem. Wyjazd- owszem. Zbliża, pozwala na wspólne spacery, beztroskie zabawy, opowieści, na które na co dzień czasu brak.
Ale wyjazd bez rodziny, ze znajomymi, samotny? Jakiż to egoizm cieszyć się czasem wolnym bez najważniejszych osób w życiu, zostawić ich z pustym miejscem przy stole. Rodziców, rodzeństwo. Oni odczują to najbardziej. Nie będą mieli żalu, będą cieszyć się twoją radością, a jednak na pewno będzie im przy śniadaniu, obiedzie, kolacji, przykro. Tak myślę. Póki można trzeba spędzać czas z rodziną, dzięki której jesteśmy właśnie tacy i zawdzięczamy najwięcej. Nie wiadomo co będzie za rok. Okazja wyjazdu może się nie powtórzyć, ale możliwość spędzenia czasu przy rodzinnym stole ze wszystkimi, których kochamy- tez nie. Co jest ważniejsze? Odpowiedzi nie trzeba szukać. Dlatego zostaję.
Ja tak tylko... z rozmyślań przy niedzieli palmami ubarwionej.