Sama bym się zapewne na wiele rzeczy nie zdobyła, nie podjęła decyzji takiej trochę wbrew wnętrzu swojemu, nie kierowała się rozumem przez wiele dni jeszcze. Na szczęście są zdroworozsądkowi, którzy potrafią wprost powiedzieć- Co Ty robisz, dziewczyno? Przestań! Oburzasz mnie! Nie jesteś w przedszkolu! Myśl!
I dzięki temu, dzięki rozkazowi myślenia- myślę. Staram się i zaczyna się udawać. Czasem serce chce coś krzyknąć, czasem...Ale..swoje już wykrzyczało.
Wydawać by się mogło, że zima to nadejście dość leniwego czasu. Ktoś tak mi niedawno powiedział. Gdzie on jest. Spadł śnieg, a ja nie mam czasu usiąść ot tak. Ciągle coś. Ganiam w jedną i w drugą. Lubię to. Pracując wyłączam się, nie ma nic obok, skupiam się na jednym. Niektórzy mogliby to uznać za wadę. Nic takiego. To moja zdolność wyuczona. Jeszcze nie tak dawno robiłam wiele rzeczy na raz. Kończyło się przeważnie dobrze, ale bywało różnie. Teraz muszę być offline, gdy czemuś się poświęcam, tak mi dobrze 