http://www.youtube.com/watch?v=3sLyftMUgr8
Widzę to. Ją widzę- małą i jej łzy zbyt duże. Widzę i dumam nad jej historią z groszku poczętą. Nad symbolami dziś się zatrzymuje. Nie smutno mi, tylko tak odrobinę melancholijnie właśnie i poetycko. Może to wskazywać na nieznaczne przygnębienie. Ale tak nie jest, dziś mam takie popołudnie...moje po prostu. Ze swoją głową i rozsądkiem przede wszystkim.
http://www.youtube.com/watch?v=78xqDDUq050&feature=related
Nie mogę odejść dziś od tego utworu....I nie chcę. Cudowności, moje uszy, całą mnie opanował. Chcę to zagrać, chcę to śpiewać, chcę...:)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz