Czwarta nad ranem...
http://www.youtube.com/watch?v=nfp-DRAUN8E
Ja nie ja tą nocą, o czwartej nad ranem, opętana. Już piąta...
Śniadanie, kawa z mlekiem (a raczej mleko z kawą- mój przysmak, którego ostatnio zbyt wiele), ubranie, spacer na dworzec. Zimno, a ja chłodu nie czuje. Jakiś wiatr chce krzyczeć, ale nie tu, ja ci na te krzyki wietrze nie pozwolę:)
Stacja PKP. Nie taka jak wszystkie. Ktoś nadchodzi, przedziera się przez zaspy. Myślę- codzienna droga, jaką ta dziewczynka pokonuje idąc, a później jadąc pociągiem do szkoły.
Wsiadam z kilkoma osobami do ciepłego wagonu. Zapatrzona...w nicość. Magiczny poranek, za oknem- biel. Nie wiem, gdzie kończy się ziemia a zaczyna niebo. Niesamowity ten świat skrywający się pod kołdrą. Biało, a ja po łące zielonej wędruję, biegam, zrywam kwiatki. Biel zza szyby maluje w mojej głowie kolorowe obrazy. O poranku. I to wcale nie był sen. Ja tam byłam, w trawie zielonej śmiejąca się.
Po południu zaniosłam dzieciom paczki ze słodkościami. I słowo daję, większą radość miałam z tego niż one :)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz