Uknułam plan. Wesołość mi to niestety przyniosło. Sama zapewne na tak perfidny pomysł bym nie wpadła, ale jedna z tych, co to rozumieją rzuciła nim jak z rękawa i został powszechnie zaakceptowany. Wiadomo było co i po co. Do przemyślenia pozostało jak, gdzie i kiedy. Ileż radości ze sobą niosło to zła obmyślanie...wstyd. Ale czasem dobrze zobaczyć jak to jest być tak zimnym, zimną...Bez nutki subtelności i kobiecej delikatności.
Zaczęłam z wyrafinowaniem realizować zamiar i wszystko zmierzało ku celowi, gdy....z przyczyn ode mnie niezależnych cały mój misterny plan....
Żal, że nie zdołałam w tym ostatecznym starciu swoich sił spróbować. Może kiedyś nadarzy się inna ku temu okazja. Nie ma tu się czym chwalić, ale przekonałam siebie, że mogę działać wyzbywszy się emocji, z klapkami na oczach zmierzać do wyznaczonego celu. Jak bardzo zły by nie był.