Z braku czasu i w ogóle kilku braków nie stać mnie tu dziś na wiele.
- Dobrze, że jesteś- Te słowa usłyszałam kilka dni temu, od niemal obcej osoby.
Nie, nie od mężczyzny. Od tych kilku dni co chwila wracają i odbijają się echem gdzieś w środku.
Piękne i takie radosne- dobrze, że jesteś...
Nie rozkładam na czynniki pierwsze tego stwierdzenia, nie potrzeba. Nie jest bardzo istotne, czy wypowiadane to było świadomie, czy nie.
"Dobrze, że jesteś"- zbyt rzadko to słyszymy, a chyba (chyba raczej na pewno :) potrzebujemy więcej takich słów. Są dobre. Jak często bliskim nam osobom mówimy takie rzeczy?
Jasne, są oczywiste, ale czy nie warto mówić tego szczerze i głośno kiedy tylko poczujemy, że cieszymy się z czyjejś obecności? Chociażby dlatego, by komuś sprawić przyjemność. Taką, jaką mi sprawiono.
Mam czasem wrażenie, że ludzie boją się słów.
OdpowiedzUsuńJa czasem mam także wrażenie, że niektórzy boją się reakcji innych na swoje słowa...
OdpowiedzUsuńSam jestem "egzemplarzem", który czy to z doświadczenia czy z wrodzonej ułomności boi się mówić, a przede wszystkim boi się pierwszy odezwać. Strach przed reakcją innych bywa paraliżujący.
OdpowiedzUsuńFaktem jest, że takie proste "dobrze że jesteś" może pozytywnie nastroić na cały dzień, i takich właśnie dobrych słów życzę codziennie :)